بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی خدای مهربان مصلحت می داند که تو را در فشار قرار دهد تا به تو حکمت یا نعمت دهد ،

یا گاهی به علت اینکه می خواهد فشار ومصیبت بالایی را ازتو بردارد ،

فشار و مصیبت کمی به تو وارد می کند و بلای عظیمی را از تو برمیدارد .

لذا تو ناچارا باید این فشار کوچک را بکشی تا به واسطه ی این فشار کوچک آن فشار بالا از تو برداشته شود .

تو وقتی به اتفاق دوستت می خواهی از خیابان عبور کنی ؛

اگر ببینی ماشینی به سرعت دارد به طرف او می آید و او متوجه نیست ،

فورا اورا به عقب هل می دهی ، هرچند که ناراحت شود و دردش بیابد و

 دست و پایش هم زخمی شود ، اما این زخم مختصر در مقابل از دست دادن جانش هیچ است .

حال اگر او این مطلب را درک نکند ؛نه تنها از تو تشکر نمی کند بلکه عصبانی هم می شود و

این رفتارش باعث می شود ، در دفعات آینده تو او را به حال خود رها کنی .

تو به علت اینکه راز مشکلات را نمی دانی ودرک نمی کنی که در باطن این بلا ؛ نعمت است

 و نمی دانی این عین محبت و لطف او به تو ست ؛

 و به علت اینکه هنوز کوچک مانده ای و به این درک نرسیدی!!

نه تنها خدا ی مهربان را از این که آن بلای عظیم را از تو  دفع کرده ؛

شکر وسپاس نمی گویی ، بلکه به تمام دم ودستگاه طبیعت لعن می فرستی و

خود را از نعمت های بعدی که برای تو در نظر گرفته بود و  بنا به مشیتش ؛ تورا 

در این میدان امتحان وارد کرد تا تو را محک بزند و ظرفیتت را بالا ببرد و ..

چه نعمت های زیبایی در انتظار تو بود

اگر در آن بلا ،  صبر می کردی و شگزارش بودی .

شکر نعمت ، نعمتت افزون کند .......